Saturday, March 7, 2009

+ ေခတ္သစ္အိုင္တီ စစ္သည္


တာ၀န္က်ရာ တပ္စခန္းသို႕ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ ယခင္အခ်ိန္ေတြတုန္းကလို တာ၀န္က မေသးေတာ့။ မိမိကိုေပးအပ္ထားေသာ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားက မိမိတို႕ကို ေပးအပ္ထားေသာ ရာထူးအလိုက္ ၾကီးမားလွသည္။ စေရာက္လို႕ျဖင့္ မၾကာေသး ႒ာနခ်ဳပ္ကို စာရင္းမ်ားတင္ရန္ကိစၥကေပၚလာသည္။ ေတာ္ေသးသည္ မေျပာင္းလာခင္၀ယ္ခဲ့ေသာ Note Book ေလးက အသံုးေတာ့က်သား။ စာရင္းအင္းမ်ားကို ရုံးတြင္ေရာ မိမိအေဆာင္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္မ်ားတြင္ပါ ျပဳလုပ္ေနရသည္။ ရံုးတက္ရံုးဆင္းကို ကြန္ပ်ဴတာေလးျဖင့္ စတိုင္လိုလို မလိုင္လိုလိုျဖင့္…

ၾကာၾကာပင္ မလိုင္ မက်ႏိုင္လိုက္ပါ… လံုျခံဳေရးစခန္းစစ္ ထြက္ရမည့္အေရးက ေပၚလာျပန္သည္။ Equipment မ်ားကို ျပင္ဆင္ရင္း စိတ္ဓါတ္ေတာ္ေတာ္က်လာသည္။ ႒ာနခ်ဳပ္က ကိစၥကလည္း တစ္ပတ္အတြင္း ျပီးစီးရမည္။ လံုျခံဳေရးဆိုေပမည့္လည္း အနည္းဆံုေတာ့ ေလးငါးရက္အသာေလး။ ေနာက္ဆံုးစဥ္းစားမရသည့္အဆံုး ေက်ာပိုးအိတ္အတြင္းသို႕ Note Book မဟာကို သြတ္သြင္းရေတာ့သည္။ ေတာ္ေသးသည္ ရာသီဥတုက ကိုယ့္ဖက္ရွိျပီး ေဆာင္းတြင္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္သာ မဟုတ္လို႕ကေတာ့ တိုင္ပတ္ဖြယ္ကိစၥ။ မိမိအျဖစ္ကိုလည္း မိမိၾကိတ္ရယ္မိသည္။ ေသနတ္မလြယ္ရဘဲ Note Book လြယ္ကာ လံုျခံဳေရးစခန္းစစ္ လိုက္ရမည္ ဆိုေတာ့လည္း ေခတ္သစ္ အိုင္တီစစ္သည္ေပါ့။ စိုင္းဆိုင္ေမာလ္သီခ်င္းေလးျဖစ္တဲ့ ေတာင္ျပာတန္းကသိတယ္သီခ်င္းကို ညီးရင္း Equipment မ်ားကို ျပင္ဆင္ေနကာ CQၾကီးအလာကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္တြင္ အေဆာင္ေရွ႕သို႕ ဆိုင္ကယ္ထိုးရပ္သံကို ၾကားလိုက္ျပီး CQၾကီး သတင္းလာပို႕ေလသည္။
“အားလံုးအဆင္သင့္ ျဖစ္ပါျပီ xxxxx”
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေကာက္လြယ္ကာ အေဆာင္ေရွ႕သို႕ထြက္လာခဲ့သည္။
“ကဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရံုးမွာခ် ျပီးေတာ့ဆရာၾကီးတို႕ဆိုင္ကယ္ေတြ ျပန္ထားလိုက္ တပ္ရင္းမွဴးကို သတင္းပို႕ျပီး ရံုးကေစာင့္ေနမယ္။ သတင္းလာပို႕တာေတာင္ ဆရာၾကီးတို႕က ဆိုင္ကယ္ေတြ ယူလာေသးတယ္ဗ်ာ။ ျပန္ထားတာနဲ႕ ဘာနဲ႕ အခ်ိန္က ေႏွာင့္ေႏွးေတာ့မယ္။”

တပ္ရင္းရံုးေရာက္ေတာ့လည္း အေျမာက္တပ္သားကလည္း ဆိုင္ကယ္တစ္စီးႏွင့္ ေရာက္ႏွင့္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တပ္ရင္းမွဴးကို သတင္းပို႕ျပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့ခ်ိန္သည့္တိုင္ ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးက ရွိျမဲသာ။
“ဟ… ဆရာၾကီး ကၽြန္ေတာ္ေျပာထားတာေတာင္ ဘာလို႕ျပန္မထားေသးတာလည္း”
“xxxxx စခန္းေတြက ေ၀းတယ္။ သြားေရးလာေရးက ေျခက်င္ဆို ရက္ၾကာမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ xxxxx လည္း သြားရတာ အဆင္ေျပေအာင္ ဆိုင္ကယ္နဲ႕ သြားဖို႕ ္ xxxxx ကို သတင္းပို႕ မလို႕ပါ။”


ကၽြန္ေတာ္လည္း ၾကိတ္ျပံဳးမိသည္။ မိမိအတြက္ ေက်ာမွာလြယ္ထားေသာ ကိုယ္ေတာ္ Note Book ၾကီးက ေကာင္းေပစြ၊ ေကာင္းေပစြဟု ေထာက္ခံေနသလိုလို။ မတတ္သာသည့္အဆံုး ဆိုင္ကယ္ကိုခြ ရေတာ့သည္။ CQ ၾကီးက ဆိုင္ကယ္တစ္စီး။ အေျမာက္တပ္သားႏွင့္ မိမိကတစ္စီး။ စိန္ေျပာင္းၾကီးကို မိမိႏွင့္ အေျမာက္တပ္သားၾကား ခ်ျပီး ညွပ္ကာ လံုျခံဳေရးစခန္းစစ္ထြက္ခဲ့ရေသာ ေခတ္သစ္အိုင္တီစစ္သည္ေလး ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္ကို ျပန္ေတြးမိတိုင္း ျပံဳးမိပါသည္။

6 comments:

Anonymous said...

Note Book ယူသြားတာေတာ့ဟုတ္ပါျပီ
အဲမွာ မီးမရွိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ

အၾကာဆံုးခံလွ ဘထၱရီက ၂နာရီနီးနီးေလ
း)

Ogre said...

တယ္လည္း ဟန္က်တဲ့ ေခတ္သစ္အိုင္တီစစ္သည္ေလး ပဲ :-P

Dream said...

ဟတ္ဟတ္..ျဖစ္ပံု .. ျဖစ္ပံု.. :P :P

မီးငယ္ said...

NoteBook ၾကီးယူသြားျပီး မီးေရာရရဲ႕လား..အကို..

ၿဖိဳးငယ္ said...

ဟုတ္လွခ်ည္လား ကိုယ့္လူ .. တကယ့္ကို အိုင္တီစစ္သည္ပါပဲဗ်ာ ..

mgnge said...

ဟတ္ ဟတ္...

သေဘာက်တယ္...။ ျပန္ရင္ေတာ့ ဘီလုိ ျဖစ္မည္မသိ ..။

စာေရးသူ၏ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္

 
Image Hosted by ImageShack.us