+ စိတ္အစဥ္မွ ျပစ္မွားမႈကို ေတာင္းပန္ျခင္း

အမိစစ္တကၠသိုလ္တစ္ခုလံုးသည္ တိတ္ဆိတ္မႈမ်ားႏွင့္ ေမွာင္အတိျဖစ္ေနျပီ။ အျပင္ေလာကသို႕ထြက္လည္ရန္ ၾကိဳးစားေနေသာ ကၽြန္ေတာ္အျဖစ္ကေတာ့ ေဆာင္းတြင္းတြင္ပင္ ေခၽြးျပန္ေနမိသည္။ မအိပ္ေသးေသာ အျခားဗိုလ္ေလာင္းမ်ားရွိေသာ္လည္း ကိုယ့္ေလာက္ေဇာေခၽြးျပန္ေနသူ ရွိမည္မထင္။ ကၽြန္ေတာ့္ၾကိဳးစားမႈမ်ား၏ ေနာက္ဆံုးရလဒ္ကေတာ့ ပခံုးေပၚသို႕လက္တစ္ဖက္ေရာက္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ရရွိလိုက္တာကေတာ့ အျပစ္ေပးခံထိျခင္းပါပဲ။ အျပစ္ေပးေသာအရာရွိကိုေတာ့ ေမတၱာေတာ္ေတာ္ပို႕မိပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ပင္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးတြင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ကာလမ်ားသည္ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းတြင္ ျပီးဆံုးခဲ့ပါသည္။

ေက်ာင္းဆင္းအရာရွိေလာင္းေလးကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားေသာ တပ္ကေတာ့ ရာမညေျမေလးပါ။ ရာမညေျမရဲ႕အလွအပမ်ားကို (၂၃)ရက္သာ ခံစားျပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဖာပြန္သို႕ေရွ႕တန္းထြက္ရပါသည္။ မိမိအုပ္ခ်ဳပ္ရေသာ တပ္စုတစ္စုကို ထိန္းသိမ္းရေသာ အခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀မွ ေမတၱာပို႕မိေသာ အရာရွိမ်ားကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါသည္။ အျငိဳးအေတးမ်ားရင္ထဲတြင္ မထားခဲ့ေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္ကျဖစ္မိေသာ စိတ္အစဥ္ကို ေနာင္တရမိပါသည္။ ဤစာပိုဒ္ေလးျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္အစဥ္မွ ျပစ္မွားမိေသာ Senior မ်ားကို ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။