+ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္

"မခ်စ္ႏိုင္ဘူး။"
"ဘာလို႕ မခ်စ္ႏိုင္ရတာတံုး။"
"ေျခလ်င္က မဟုတ္လို႕။ မီးငယ္က ေလတပ္၀တ္စံုကို မၾကိဳက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေလတပ္ကို ေရြးမယ္ဆိုေတာ့ အစ္ကိုၾကီးကို မခ်စ္ႏိုင္ဘူး။"
ထိုအခ်ိန္က ကိုယ့္စိတ္က မရည္ရြယ္ဘဲေျပာလိုက္ေသာ စကားတစ္ခုသည္ သူတစ္ပါးကို ဒုကၡေရာက္ေစခဲ့သည္ကုိ မသိခဲ့ပါ။ ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေရြးခ်ယ္မႈမ်ားတြင္ အစ္ကိုၾကီးမည္သည့္လိုင္းကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္ကို သူမ မသိခဲ့ပါ။ လအနည္းငယ္ၾကာေသာအခါ သူမအိမ္သို႕စာေရာက္လာပါသည္။ စာအိတ္ေပၚတြင္
ဗိုလ္...... (ၾကည္း ......)

ဆိုသည့္ အစ္ကုိၾကီးနာမည္ကို ဖတ္လိုက္ရေသာအခ်ိန္တြင္ အံ့ၾသမႈမ်ားျဖင့္ သူမစကားပင္မေျပာႏိုင္ေတာ့။

သူမေျပာခဲ့ေသာ စကားကို အမွန္တကယ္ပင္အေလးထားကာ ၾကည္းတပ္ကိုေရြးခ်ယ္ျပီးမွ ဒုတိယအၾကိမ္ခ်စ္ခြင့္ပန္ေသာ အစ္ကိုၾကီးကို ခ်ီးက်ဴးမိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္လည္း သူမက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘ၀ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အစ္ကိုၾကီး၏ပံုမွန္ေရာက္ေရာက္လာေသာ စာေလးမ်ားသည္ စိတ္၀င္စားဖြယ္အဆင့္က မေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေပ။ ေႏြမိုးေဆာင္းတစ္ေက်ာ့ျပီးေသာ ေဆာင္းဥတု၏ရက္တစ္ရက္တြင္ သူမအတန္းေရွ႕သို႕ အစ္ကိုၾကီး၏သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါသည္။ အတန္းျပီးေသာ အခါတြင္ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ပင္ သူမေရွ႕ေရာက္လာကာ အစ္ကိုၾကီး သည္ စစ္ေျမျပင္တြင္ မိုင္းနင္းမိေသာေၾကာင့္ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ဆံုးရွံဳးသြားေၾကာင္း၊ ယခု မဂၤလာဒံုတပ္မေတာ္အရိုးေရာဂါကုေဆးရံုတြင္ တက္ေရာက္ကုသမႈခံေနေၾကာင္း အေဆာင္နံပါတ္မ်ားကိုေျပာကာ ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားေလသည္။ သူမကမာၻၾကီးတစ္ခုလံုးသည္ ခ်ာခ်ာလည္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။

တစ္ညလံုးလည္း အေတြးေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္ အိပ္မရျဖစ္ပဲမိုးလင္းသြားသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုရရွိလိုက္သည္။ မနက္အိမ္မွထြက္လာေသာအခါ သူမကားေလး၏ ဦးတည္ခ်က္သည္ ေက်ာင္းသို႕မဟုတ္ပဲ မဂၤလာဒံုသုိ႕ဦးတည္၍ ေမာင္းေနသည္။ အစ္ကိုၾကီးေရ... မီးငယ္အျပစ္ေတြအတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မီးငယ္ဘ၀တစ္ခုလံုးကို အစ္ကုိၾကီးရဲ႕ဘ၀ အေဖာ္မြန္အျဖစ္ရပ္တည္ပါေတာ့မယ္....

ေနာက္တစ္ႏွစ္ျပည့္ေသာေန႕တိတိတြင္ သူမႏွင့္ အစ္ကိုၾကီးေပ်ာ္ရႊင္စြာ မဂၤလာဖိတ္စာေတြ လိုက္ေ၀ရင္း အနာဂတ္အတြက္ ခြန္အားအျပည့္ျဖင့္ ျပံဳးေနေသာ အစ္ကိုၾကီးမ်က္ႏွာကို သူမ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။

(ေလးစားအပ္ပါေသာ အန္တီတစ္ေယာက္ကို ဂုဏ္ျပဳလိုေသာေၾကာင့္ ေရးသားလိုက္ျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အန္တီ..ဒီ၀တၱဳေလးကို နားလည္ေပးပါလို႕ေတာင္းပန္ရင္း...)